Ks. Michał Bednarz urodził się 26 września 1939 roku w Skrzyszowie koło Tarnowa, jako syn Michała i Aleksandry z domu Zych. Egzamin dojrzałości złożył w 1957 roku w Tarnowie. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno – teologicznych, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza w dniu 29 czerwca 1963 roku, w Tarnowie.

Jako wikariusz pracował w parafii Łącko – od 31 lipca 1963 roku do 31 lipca 1964 roku. Następnie podjął studia specjalistyczne z teologii biblijnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1964 – 1968), a później w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (1968 – 1969), gdzie uzyskał licencjat z biblistyki w 1969 roku. W latach 1969 – 1971 studiował w Jerozolimie. Stopień doktora teologii w zakresie teologii biblijnej uzyskał w 1971 roku na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza w Rzymie, habilitował się na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w 2001 roku.

Przez wiele lat był wykładowcą egzegezy Nowego Testamentu, historii zbawienia, teologii biblijnej, archeologii i geografii Palestyny w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie (1971 – 2015), Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie (1984 – 2000), Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Rzeszowskiej (1993 – 2012), Wyższym Seminarium Duchownym w Gródku Podolskim na Ukrainie (2002 – 2012), a także w Instytucie Teologicznym w Tarnowie i na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie (1998 – 2015), gdzie był adiunktem i kierownikiem katedry nauk biblijnych i patrystycznych, a następnie kierownikiem katedry Nowego Testamentu. Był również promotorem ponad 100 prac magisterskich, autorem wielu książek, artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz audycji radiowych.

Ponadto sprawował obowiązki referenta duszpasterstwa inteligencji, sędziego prosynodalnego, diecezjalnego duszpasterza pracowników służby zdrowia, delegata Biskupa Diecezjalnego do oceny ksiąg treści religijnej, asystenta kościelnego Klubu Inteligencji Katolickiej w Tarnowie, duszpasterza podziemnej „Solidarności” i opiekuna osób internowanych podczas stanu wojennego, przewodniczącego Komisji do spraw Apostolstwa Świeckich IV Synodu Diecezji Tarnowskiej, redaktora „Tarnowskich Studiów Teologicznych”, członka Rady Programowej Diecezjalnego Radia „Dobra Nowina”, członka Komisji Teologicznej w procesie kanonizacyjnym Sługi Bożej Stefanii Łąckiej.

W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w dniu 20 grudnia 1980 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. W dniu 8 listopada 1992 roku został obdarzony godnością Kapelana Jego Świątobliwości.